რაც უფრო იზრდებიან ჩვენი შვილები, მით უფრო რთულდება ან ჩიხში შედის მათთან ურთიერთობა.

როგორ გავუმკლავდეთ იმ ფაქტს, რომ ბავშვი, რომელიც ბავშვობაში ასე ძალიან გვიყვარდა, ისეთ ადამიანად გაიზარდა, რომელიც სინამდვილეში არ მოგვწონს?

პირველი ნაბიჯი მისი გამოსწორების მცდელობისა, მასთან მსჯელობაა. მეორე ნაბიჯი კი განაწყენება და დანებება.

ჩვენს საზოგადოებაში ოჯახებს უზარმაზარი პასუხისმგებლობა აკისრიათ და როდესაც ბავშვი „განსხვავებულად“ იზრდება, ეს აღიქმება, როგორც პირადი დამარცხება - თითქოს ვინმე დაკარგეთ. ფსიქოლოგები ამას „ორაზროვან დანაკარგს“ უწოდებენ. ადამიანი ცოცხალი და ჯანმრთელია, მაგრამ მასთან ემოციურ კავშირს კარგავთ.

შეიცვლება თუ არა ზრდასრული ბავშვი მომავალში?

თერაპევტი სლოან პრევიდი, რომელიც ოჯახურ კონფლიქტებზე მუშაობს, აღნიშნავს, რომ მოზარდობის ეგოიზმი ახალი ფენომენი არ არის, როდესაც ბავშვები იზრდებიან დამოუკიდებელ ინდივიდებად, „თქვენი საქმე არ არის ზრდასრული ადამიანის გამოსწორების მცდელობა“, მაგრამ შეგიძლიათ აირჩიოთ, რა როლი გსურთ ითამაშოთ მათ ცხოვრებაში; შეგიძლიათ გააგრძელოთ ზრუნვა შორიდან ან დროებით შეწყვიტოთ მასთან კონტაქტი.

თქვენ არ შეგიძლიათ შვილის ცხოვრების კონტროლი, მაგრამ შეგიძლიათ აკონტროლოთ თქვენი რეაქცია მასზე. აქ მოცემულია ოთხი ძირითადი წესი, რომელიც ამაში დაგეხმარებათ.

გაიგეთ, რა იმალება მათი ქცევის უკან

ხშირად, უხეშობა, ცინიზმი ან ჩაკეტილობა არის ფარი, რომლის უკანაც ახალგაზრდა ადამიანი მალავს თავის დაუცველობას ან ტკივილს. შეეცადეთ გამოავლინოთ თანაგრძნობა, თუნდაც ეს რთული იყოს.
 

შეწყვიტეთ საკუთარი თავის დადანაშაულება

ზრდასრული ადამიანის გამოსწორება არ არის საჭირო, ამიტომ შეეშვით საკუთარი თავის დადანაშაულებას.

ისწავლეთ საზღვრების დაწესება

სიყვარული არ არის ნებაყოფლობითი დამოკიდებულება. შეგიძლიათ უთხრათ: „მიყვარხარ, მაგრამ ვერ მივიღებ შეურაცხყოფას, ტყუილს და აგრესიას“.

ურთიერთობას დრო მიეცით

ადამიანები სხვადასხვა ასაკში იცვლებიან. შესაძლოა, ახლა დაგჭირდეთ შესვენება, მაგრამ რამდენიმე წელიწადში კომუნიკაციის ახალი და ბევრად ჯანსაღი გზა იპოვოთ.