თანამედროვე საზოგადოება მრავალ ტრანსფორმაციას განიცდის და ერთ-ერთი მათგანია შვილების გაჩენაზე შეგნებული უარი.

ეს ფენომენი საზოგადოების ცხარე კამათს იწვევს და, მიუხედავად მისი აშკარა სიმარტივისა, შეიძლება არსებობდეს ღრმა ფსიქოლოგიური მიზეზები.
განვიხილოთ, რა ფაქტორებმა შეიძლება მოახდინოს გავლენა ასეთ არჩევანზე და რა იმალება დედობაზე უარის თქმის უკან.

პასუხისმგებლობის შიში

ერთ-ერთი ყველაზე აშკარა შიში, რომელიც დაკავშირებულია შვილების არ გაჩენის გადაწყვეტილებასთან, არის შიში იმ უზარმაზარი პასუხისმგებლობისა, რაც დედობას მოჰყვება.
ბავშვის გაჩენა და აღზრდა მნიშვნელოვან ემოციურ, ფიზიკურ და მატერიალურ რესურსებს მოითხოვს. ზოგიერთმა ქალმა შეიძლება იფიქროს, რომ არ არის მზად ან არ შეუძლია ამ ამოცანის შესრულება. ეს შიში შეიძლება განმტკიცდეს საკუთარი გამოცდილებიდან მიღებული მაგალითებით, როდესაც ისინი აკვირდებოდნენ საკუთარ დედებს ან ახლო ნათესავებს, რომლებიც შვილების აღზრდაში უამრავ სირთულეებს აწყდებოდნენ.

ტრავმული გამოცდილება ბავშვობიდან

ბავშვობის ტრავმამ შეიძლება მნიშვნელოვანი გავლენა იქონიოს ბავშვის არ გაჩენის გადაწყვეტილებაზე. ქალებს, რომლებმაც განიცადეს ძალადობა, ან სხვა სახის არასათანადო მოპყრობა ბავშვობაში, შეიძლება შიშობდნენ, რომ ვერ შეძლებენ თავიანთი შვილებისთვის უსაფრთხო და მოსიყვარულე გარემოს შექმნას.

თავდაჯერებულობის ნაკლებობა

დაბალი თვითშეფასება და საკუთარი შესაძლებლობებისადმი ნდობის ნაკლებობა შეიძლება იყოს კიდევ ერთი მიზეზი, რის გამოც ქალები უარს ამბობენ შვილების გაჩენაზე.
თუ ქალს ეჭვი ეპარება კარგი დედობის უნარში ან თვლის, რომ ვერ გაუმკლავდება ბავშვის აღზრდას, ეს შეიძლება გახდეს სერიოზული დაბრკოლება დედობის გზაზე. ასეთი ეჭვები შეიძლება დაკავშირებული იყოს შინაგან კომპლექსებთან ან ნეგატიურ გამოცდილებასთან.

თავისუფლებისა და პირადი სივრცის დაკარგვის შიში

ბევრი ქალისთვის თავისუფლება და დამოუკიდებლობა ცხოვრების მნიშვნელოვანი ასპექტია. ბავშვის გაჩენა აუცილებლად იწვევს ცხოვრების წესის ცვლილებას, პირადი დროისა და თავისუფლების დაკარგვას.
ქალებს, რომლებიც აფასებენ თავიანთ დამოუკიდებლობას, შეიძლება ეშინოდეთ, რომ დედობა წაართმევს მათ პირადი და პროფესიული ამბიციების რეალიზების შესაძლებლობას. ეს შიში განსაკუთრებით მწვავე შეიძლება იყოს მათთვის, ვინც გაიზარდა ოჯახებში, სადაც დედა სწირავდა საკუთარ ინტერესებს შვილებისა და ოჯახის კეთილდღეობისთვის.

სოციალური და კულტურული ფაქტორები

სოციალური და კულტურული დამოკიდებულებები ასევე მნიშვნელოვან როლს თამაშობს დედობისადმი დამოკიდებულების ჩამოყალიბებაში. ზოგიერთ კულტურასა და საზოგადოებაში არსებობს ძლიერი ზეწოლა ქალებზე, რომ გახდნენ დედები.
სხვა შემთხვევაში, პირიქით, თანამედროვე ღირებულებებმა და მოლოდინებმა შეიძლება აიძულოს ქალები კარიერული მიღწევებისა და თვითრეალიზაციისკენ, ხოლო დედობა შეიძლება აღიქმებოდეს, როგორც დაბრკოლება ამ გზაზე.

ეკონომიკური არასტაბილურობა

თუ ქალი არ არის დარწმუნებული ფინანსურ მდგომარეობასა და კარიერის პერსპექტივაში, მან შეიძლება იგრძნოს, რომ ბავშვის გაჩენა დიდი ფინანსური ტვირთი იქნება. ეს შიში შეიძლება განსაკუთრებით აქტუალური იყოს ქალებისთვის, რომლებიც ცხოვრობენ იმ ქვეყნებში, სადაც მაღალი უმუშევრობაა ან მთავრობის არასაკმარისი მხარდაჭერა დედებისა და ოჯახებისთვის.

პარტნიორთან ურთიერთობის შეცვლის შიში

ბევრი ქალისთვის პარტნიორთან ურთიერთობის მნიშვნელოვანი ასპექტია მასთან სიახლოვე. ბავშვის გაჩენამ შეიძლება შეცვალოს ურთიერთობის დინამიკა, რაც შეიძლება იყოს ქალების შეშფოთების წყარო. მათ შეიძლება ეშინოდეთ, რომ ბავშვის დაბადების შემდეგ პარტნიორთან ურთიერთობა ნაკლებად მჭიდრო გახდება და ყურადღება და ზრუნვა პარტნიორსა და შვილს შორის გაიყოფა. ეს შიში შეიძლება განსაკუთრებით მწვავე იყოს ქალებისთვის, რომლებსაც უკვე აქვთ ურთიერთობის სირთულეები.

მედიისა და საზოგადოებრივი აზრის გავლენა

თანამედროვე მედია და საზოგადოებრივი აზრი ასევე მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს დედობის აღქმაზე. ერთის მხრივ, მედია ხშირად ახდენს დედობის იდეალიზებას, ქმნის სრულყოფილი დედის იმიჯს, რომლის შესრულებაც რთულია. მეორე მხრივ, მათ ასევე შეუძლიათ ხაზი გაუსვან ბავშვების აღზრდასთან დაკავშირებულ სირთულეებსა და გამოწვევებს. ამ შერეულმა შეტყობინებებმა შეიძლება ქალებს შფოთვისა და დაუცველობის შეგრძნება გაუჩინოს, რაც მათ შიშებსა და ეჭვებს უმძაფრებს დედობის შესახებ.
დედობა მართლაც საკმაოდ საპასუხისმგებლო და შრომატევადი საქმეა, ამიტომ მხოლოდ თქვენ შეგიძლიათ გადაწყვიტოთ, ხართ თუ არა მზად ამ ნაბიჯისთვის.