ხანდახან ქცევას შეუძლია ჩვენზე იმაზე მეტი თქვას, ვიდრე გვგონია. განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც საქმე ეხება ბავშვობაში ჩამოყალიბებულ ჩვევებს - განსაკუთრებით ხელმოკლე ოჯახში ცხოვრების გამოცდილების გავლენას. ასეთი გამოცდილებები შეუმჩნევლად გადადის ზრდასრულ ასაკში და გავლენას ახდენს ჩვენს აზროვნებაზე, ფულისადმი დამოკიდებულებაზე და თვითშეფასებაზეც კი.

გიზიარებთ რამდენიმე ჩვევას, რომელიც ავლენს ადამიანს, რომელსაც წარსულში დიდი სიდუხჭირე გამოუვლია.

არასწორ ნივთებზე თანხის დაზოგვა

ღარიბ ოჯახში გაზრდილი ადამიანისთვის ტაქსიზე უარის თქმა ნორმალურია, მაშინაც კი, თუ ჩანთების სიმძიმისგან ხელები გტკივათ, ასევე ნორმალურია სიცივეში ავტობუსის ლოდინი, რადგან „კომფორტზე ფულის დახარჯვა“ ფუფუნებად ითვლება. ასეთი ადამიანები არასოდეს ისარგებლებენ საკვების სახლში მიტანის სერვისით, მაშინაც კი, თუ ძალიან დაღლილები არიან, რადგან უმჯობესია ერთი საათი ღუმელთან გაატარონ, ვიდრე ზედმეტი ფული დახარჯონ.

ღარიბი ადამიანის სახის გამომეტყველება

სოციალური ფსიქოლოგების კვლევამ აჩვენა, რომ ხშირად შესაძლებელია იმის დადგენა, მიეკუთვნება თუ არა ადამიანი მდიდარ თუ ნაკლებად მდიდარ წრეს, უბრალოდ მისი ნეიტრალური სახის დათვალიერებით - ემოციებისა და სახის გამომეტყველების გარეშე. საქმე იმაშია, რომ ჩვენი კუნთები იმახსოვრებენ შფოთვას, დაძაბულობას, მუდმივ დაღლილობას, უკმაყოფილებას თუ, პირიქით, მოდუნებას, თავდაჯერებულობას და შინაგან კომფორტს. დროთა განმავლობაში, ეს ყველაფერი ადამიანის სახის ნაკვთების ნაწილი ხდება.

ფულის საკუთარ თავზე დახარჯვის შიში

ღარიბ ოჯახში გაზრდილი ადამიანები ხშირად თავს დამნაშავედ გრძნობენ საკუთარი თავისთვის გაკეთებული ნებისმიერი შენაძენის გამო. მათთვის ძნელია ისეთი პატარა ნივთის, როგორიცაა ახალი შარფი ან საცხი, შეძენაც კი. მიზეზები ხშირად ბავშვობიდან მოდის - თუ ოჯახში ყველაფერი ძალიან მოკრძალებული იყო და მშობლებს შეეძლოთ დაეტუქსეთ „ზედმეტი ხარჯვისთვის“, მაშინ ზრდასრულ ასაკშიც ადამიანი საკუთარ თავს დატუქსვას.
მაშინაც კი, თუ მას ნორმალური შემოსავალი აქვს, „საკუთარი თავისთვის“ ყიდვა შინაგან კონფლიქტს იწვევს. სიხარულის ნაცვლად - სინანული იპყრობს.

ბრენდებით გატაცება

ხშირად „ღარიბი აზროვნების“ ადამიანები ირჩევენ არა ხარისხს, არამედ ცნობილ ბრენდს. მთავარია, ეტიკეტი მთელ სვიტერზე იყოს, თუნდაც ქსოვილი უსიამოვნო იყოს. ბევრმა პრემიუმ ბრენდმა დიდი ხანია იცის, როგორ იმუშაოს ამაზე: ისინი აწარმოებენ უფრო მარტივ მაისურებს, მაგრამ „ხმამაღალი“ ლოგოთი.



ისინი კი, ვინც ნამდვილად ერკვევიან ფუფუნების საკითხებში, გონივრულად ყიდულობენ სამოსს - მოციმციმე წარწერების გარეშე, მაგრამ შესანიშნავი ხარისხისას და თავდაჯერებულად ატარებენ მას.

საჩუქრების მიღების შეუძლებლობა

თუ რომელიმე თქვენი ახლობელი მირთმეული საჩუქრის გამო გეტყვით: „რატომ დახარჯე ფული ჩემს გამო“ - ეს გამაფრთხილებელი ნიშანია და ამ ადამიანის დაბალ თვითშეფასებაზე მეტყველებს. ასეთ ადამიანებს არ სჯერათ, რომ უბრალოდ ყურადღების ღირსი შეუძლიათ იყვნენ; ან ეშინიათ, რომ სანაცვლოდ მოუწევთ სამაგიეროს გაცემა, მაგრამ ამის ფინანსური შესაძლებლობა არ აქვთ.