მარტოობა ყოველთვის არ არის ცარიელი ოთახი და სიჩუმე, ზოგჯერ ის იმალება ყველაზე საჯარო ადგილებში: ხმაურიან საუბრებში, სადაც ჩვენი ხმა იკარგება სხვების მოსაზრებებს შორის, მეგობრულ შეკრებებში, სადაც არ გვყოფნის გამბედაობა, ვთქვათ ის, რასაც ვფიქრობთ და თავს მარტოსულად ვგრძნობთ.

ზედაპირული კავშირები

ნამდვილი ინტიმური ურთიერთობა არ იზომება შეხვედრების რაოდენობით. თუ საუბრები არ გასცდა ახალი ამბებს და არ შეეხო პირად თავგადასავლებს, მაშინ ემოციური დისტანცია ხდება - გარშემო ხალხია, მაგრამ ღრმა კავშირი არ არის.



ზედაპირული კომუნიკაციის მიზეზი ასევე შეიძლება იყოს ბანალური თემებიდან გადახვევის შიში. შეიძლება ვიფიქროთ, რომ ჩვენი აზრები არ მიიღება, თუმცა, სწორედ ასეთი საუბრები აყალიბებს მეგობრობას.

შეუსაბამობა ღირებულებებსა და შეხედულებებს შორის

თუ ჩვენი შეხედულებები ცხოვრებაზე და ღირებულებებზე მეგობრების შეხედულებებისგან განსხვავდება, ხდება გაუცხოება.

ზოგჯერ ფასეულობების სხვაობამ შეიძლება გამოიწვიოს გათიშვის გრძნობა და იმედგაცრუებაც კი.



მნიშვნელოვანია იპოვოთ ადამიანები, რომლებთანაც გულწრფელი გაგება გაქვთ. ნუ გაწყვეტთ მთლიანად ძველ კავშირებს, მაგრამ თუ აღიარებთ, რომ ვითარდებით და გჭირდებათ ახალი გარემო, ეს დაგეხმარებათ შექმნათ უფრო მნიშვნელოვანი ურთიერთობები.

არასწორად გაგების შიში

თუ ადამიანს საკუთარი აზრების დაგმობის ან გაუგებრობის შიში აწუხებს, მაშინ ის ირგებს სოციალურ ნიღაბს, თუმცა, ეს კიდევ უფრო მეტ იზოლაციას იწვევს - გარეგნულად ჩართულები ვართ დიალოგში, შინაგანად კი მარტონი ვართ.



ეს შიში ხშირად მომდინარეობს წარსული ნეგატიური გამოცდილებიდან: შესაძლოა თქვენ უკვე არასწორად გაგიგეს, ან გაგაკრიტიკეს.
სცადეთ გამოხატოთ თქვენი აზრები მათთან, ვისაც ენდობით და დააკვირდეთ მათ რეაქციას. აღმოაჩენთ, რომ ბევრი ადამიანი მზადაა დაგეხმაროთ, თუ შანსს მისცემთ.

შეუსრულებელი ემოციური მოთხოვნილება

თითოეულ ადამიანს საკუთარი ემოციური მოთხოვნილებები აქვს, მაგრამ როდესაც გარემო არ გვაძლევს საჭირო ემოციურ საზრდოს, თავს იზოლირებულად ვგრძნობთ - თქვენ აგრძელებთ ადამიანთა შორის ყოფნას, მაგრამ თავს გაუცხოებულად გრძნობთ.



შეეცადეთ დაადგინოთ, როგორი ემოციური მოთხოვნილებებია თქვენთვის პრიორიტეტული და მოძებნეთ ის ადამიანები, ვინც გაგიგებთ.

შინაგანი იდენტობის კრიზისი

ზოგჯერ მარტოობა არის სიგნალი იმისა, რომ შინაგანი ზრდის პროცესში ვართ. როდესაც სამყაროსადმი ჩვენი შეხედულება იცვლება, ადამიანებს, რომლებიც ადრე გვეგონა, ჩვენთან ახლოს იყვნენ, შესაძლოა აღარ ესმოდეთ ჩვენი. ამ სიტუაციებში, მარტოობა ბუნებრივი ეტაპია, რაც მიუთითებს იმაზე, რომ უნდა გადავხედოთ სოციალურ წრეს.



შეცვალეთ დამოკიდებულებები დანაშაულის გრძნობის გარეშე, თუ თქვენი შეხედულებები არ ემთხვევა თქვენს სოციალურ წრეს ეს არ ნიშნავს, რომ ყველანაირი კავშირი უნდა გაწყვიტოთ – შესაძლოა, თქვენი მეგობარიც ზრდის პროცესშია და იქნებ ერთად გადალახოთ ეს ეტაპი, გულწრფელად დაელაპარაკეთ მას.

იყავი შენი თავი!

ნუ შეგეშინდებათ თქვენი აზრის გამოხატვის. კომპანიაში მარტოობის განცდის ერთ-ერთი მიზეზი შინაგანი შეზღუდვაა. ნუ მიჩქმალავთ თქვენს შეხედულებებს მეგობრობის შენარჩუნების მიზნით, ეს მხოლოდ განხეთქილებასა და ემოციურ გადაღლას იწვევს.

სხვების გარემოცვაში მარტოობის შეგრძნება არ არის ჩვენი სისუსტის ან ურთიერთობების დამყარების უუნარობის ნიშანი, ეს ბუნებრივი რეაქციაა ჩვენს შინაგან მოთხოვნილებებსა და რეალობას შორის შეუსაბამობაზე.

როდესაც ვსაუბრობთ იმაზე, რაც ნამდვილად გვაინტერესებს, ვაზიარებთ ჩვენს გრძნობებს, ვიზიდავთ ადამიანებს, ამიტომ იყავი შენი თავი!