ბევრ ოჯახში ჯერ კიდევ არ არსებობს სექსუალური განათლების კულტურა. შედეგად, როდესაც ბავშვი კითხვებს სვამს სექსზე, საუკეთესო შემთხვევაში მათ უგულებელვყოფთ, ზოგჯერ კი ვსაყვედურობთ ან ვარცხვენთ კიდეც.

ასეთ ატმოსფეროში გაზრდილ ბავშვს რცხვენია საკუთარი თავისა და ფიზიოლოგიის, ვერ იცავს საკუთარი სხეულის საზღვრებს და პასუხებს საეჭვო წყაროებში ეძებს. ამ ყველაფერმა შეიძლება უარყოფითად იმოქმედოს მის უსაფრთხოებასა და მომავალ ურთიერთობებზე.

როგორ იცავს სექსუალური განათლება ბავშვს?

კვლევები აჩვენებს, რომ სექსის საკითხებში გაუნათლებელი ბავშვები მიდრეკილნი არიან ძალადობის, არასასურველი ორსულობისა და სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებების მიმართ. ამიტომ, სექსზე საუბარი აუცილებელია, სულ მცირე, უსაფრთხოების თვალსაზრისით.

როგორ ვუპასუხოთ ბავშვების კითხვებს?

როდესაც ბავშვები სხეულზე აღმოაჩენენ სასქესო ორგანოებს, ისინი ეცნობიან მათ ისევე, როგორც დანარჩენ ორგანოებს.
ეცადეთ ყოველთვის გულწრფელად უპასუხოთ მათ კითხვებს და ფრთხილად ასწავლოთ სოციალური ეტიკეტის დაცვა, მაგალითად: „მესმის, რომ გსიამოვნებს საკუთარი თავის შეხება, მაგრამ საჯაროდ ამის გაკეთება არ არის მიზანშეწონილი, რადგან ეს ინტიმურია“.

როდის უნდა დაიწყოთ ბავშვებთან სექსზე საუბარი?

რაც უფრო ადრე დაიწყებთ არასასიამოვნო თემების წამოწევას, მით უფრო ბუნებრივად განვითარდება თქვენი შვილი ამ სფეროში. უკვე 2 წლიდან შეგიძლიათ აუხსნათ, რომ არავინ არ უნდა შეეხოს მათ ინტიმურ ადგილებში მათი ნებართვის გარეშე - არც უფროსები და არც ნათესავები.
ჯობს გვიან, ვიდრე არასდროს. მაშინაც კი, თუ თქვენი შვილი 18 წლისაა და უკვე ყველაფერი გაარკვია თქვენი დახმარების გარეშე, ღირს სექსის გარშემო ტაბუს მოხსნა და ყველაფრისთვის საკუთარი სახელის დარქმევა. ეს მათ აჩვენებს, რომ მათ ოჯახში სტერეოტიპები ინგრევა.

ვინ უნდა ესაუბროს შვილს ამ თემაზე?

იდეალურ შემთხვევაში, ბავშვები ინფორმაციას მშობლებისგან იღებენ, (სასურველია მათი ერთსქესიანი მშობლებისგან), თუ ეს შეუძლებელია, სანდო და ზრდასრულმა ადამიანმა (აქ სქესი არაა მნიშვნელოვანი) უნდა იმოქმედოს როგორც „მენტორმა“. ბავშვები სექსის შესახებ კითხვებზე პასუხებს ინტერნეტით ან თანატოლებისგან არ უნდა იგებდნენ.

როგორ უნდა ესაუბროთ შვილს სექსზე?

თავდაჯერებულად, სერიოზულად, დადებითად და მოდუნებულად - ისევე, როგორც ისაუბრებდით ბუნებრივ მოვლენებზე, ხანძარსაწინააღმდეგო უსაფრთხოების ზომებზე, მოწევისა და ალკოჰოლის რისკებზე ან მსოფლიო ღირსშესანიშნაობებზე. გახსოვდეთ, რომ ეს ბუნებრივი თემაა, რომელსაც საბოლოოდ ყველა ბავშვი შეისწავლის. თქვენი პასუხისმგებლობაა, რომ ეს კვლევა უსაფრთხო იყოს მათი ფსიქიკური ჯანმრთელობისა და კეთილდღეობისთვის.

რა პრინციპები უნდა იცოდეს ბავშვმა?

პირველი და ყველაზე მნიშვნელოვანი წესია: არავის აქვს უფლება შეეხოს ინტიმურ ადგილებში. ბავშვმა უნდა იცოდეს, რომ მისი სხეული მხოლოდ მას ეკუთვნის და რომ მას შეუძლია უარი თქვას ვინმესთან ფიზიკურ კონტაქტზე.

რაზე და რა ასაკში უნდა ვისაუბროთ?

2 წლის ასაკში ჩვენ მხოლოდ საზღვრებს ვაწესებთ და ვსწავლობთ სასქესო ორგანოებისთვის საკუთარი სახელის დარქმევას, 3-6 წლის ასაკში კი ვსაუბრობთ გრძნობებსა და ბიჭებსა და გოგონებს შორის განსხვავებებზე; აქ შეიძლება გამოყენებულ იქნას ბავშვის ანატომიის შესახებ სპეციალური წიგნები. დაწყებით სკოლაში ჩვენ ვპასუხობთ კითხვას, თუ საიდან მოდის ბავშვი, ხოლო 9-11 წლის ასაკში ვემზადებით სქესობრივი მომწიფებისთვის. მოზარდები სწავლობენ კონტრაცეფციას, ურთიერთობების დამყარების პრინციპებსა და ოჯახის დაგეგმვას.

როგორ შეუძლიათ მშობლებს შვილებთან ჯანსაღი ურთიერთობების დამყარება?

ამ საკითხს ორი მნიშვნელოვანი ასპექტი აქვს. პირველი - მშობლებმა უნდა აჩვენონ შვილებს, რომ მზად არიან მხარი დაუჭირონ მათ ნებისმიერ სიტუაციაში, რომ მათ უსმენენ და იღებენ. შემდეგ ისინი თავდაჯერებულად იტყვიან, თუ რამე ცუდი მოხდება.
მეორე - მშობლებმა პატივი უნდა სცენ ბავშვის სხეულის საზღვრებს - მოერიდონ მის უკანალზე ან ტუჩებზე შეხებას ან კოცნას და ასწავლონ, რაც შეიძლება ადრე დამოუკიდებლად ბანაობა და ჰიგიენური რუტინის დაცვა. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ბავშვის საზღვრები საკუთარი სხეულის გარშემო ბუნდოვანი ხდება და ისინი ვერ ხვდებიან, რა ქმედებების ატანა შეუძლიათ და რა არა უფროსებისგან.
ამისათვის, პირველ რიგში, უნდა მოვხსნათ ტაბუები იმ საკითხებთან დაკავშირებით, რომლებიც ბუნებრივად აინტერესებს ყველა პატარა ადამიანს.