გონებაში განუწყვეტლივ ატრიალებ მოგონებებს? ნერვიულობ, სადმე რამე არასწორად თქვი თუ არა? თუ შენი პასუხია - კი, ეს ნიშნავს რომ ზედმეტად ბევრს ფიქრობ. თუმცა, იცოდე, რომ არ ხარ მარტო. ბევრი ჩვენგანი - ასევე თერაპევტები და ფსიქოლოგებიც -  მიდრეკილნი ვართ, რომ რაღაც ფიქრები ავიკვიატოთ.

1. აკვიატებულობა და ნევროზულობა

შენ იცნობ უამრავ ნევროზულ ადამიანს სოციალური თუ სამუშაო წრიდან. ისინი გადაწყვეტილებებს ვერ იღებენ მარტივად და თუ საბოლოოდ გადაწყვიტეს რაიმე, მუდმივ ეჭვში არიან, სწორად იმოქმედეს თუ არა. ისინი მეტად არიან სხვებზე დამოკიდებული, ასევე ახასიათებთ ხშირი შფოთი და უჭირთ მოიპოვონ სიმშვიდე.

2. ინტიმური სიახლოვისა და იმედგაცრუების შიში

კი, ყველას გვტკენია გული, თუმცა, არ ვიცით, თუ რა იმალება ადამიანების მიღმა. ზოგმა, უდიდესი სიყვარული დაკარგა წარსულში, ზოგს კი ბავშვობაში მშობლები არ აქცევდნენ საკმარისად ყურადღებას ან მუდამ აკრიტიკებდნენ. ასეთი გამოცდილებები ხშირად იწვევს ადამიანში ინტიმური სიახლოვის შიშს. დღეს, შეიძლება, შენ მოგწონდეს პარტნიორი, რომელსაც კვირაზე მეტია ხვდები, თუმცა, არ გამოუტყდე საკუთარ თავს, რადგან შენი მეხსიერება გიცავს კიდევ არ განიცადო წარსულის ტკივილი.

3. ფანტაზიის მოლოდინში

ალბათ, ჯერ კიდევ ბავშვობაში ააგე გონებაში შენი ცხოვრების პარტნიორის საუკეთესო ვერსია. რთულია, ასეთ მოგონებებს, მოლოდინებსა თუ ფანტაზიებს შეელიო. თუმცა, როცა შენს ამჟამინდელ პარტნიორს შეადარებ ბავშვობაში შექმნილ უნიკალურ პერსონაჟს, შეჩერდი და გაანალიზე თუ რას აკეთებ. იფიქრე, მხოლოდ იმაზე, დღეს, ამ მომენტში რა გრძნობები გაქვს ამ ადამიანის მიმართ და თავად როგორ გრძნობ თავს ურთიერთობაში.

მიიღე დღევანდელი დღით სიამოვნება და თუ შენი საყვარელი პერსონაჟი განკაცდება და მოგაკითხავს მომავალში, მას აუცილებლად ამოიცნობ.