კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება იმ სამყაროში, სადაც სიტყვები ფეიერვერკივით დაფრინავენ და წყენისა და ქარიშხლის შემდეგ, კედლებზე მხოლოდ მტვერი კი არა, ორივე მხრიდან უზომო სიყვარული რჩება - ეს მდგომარეობა დგება მაშინ, როდესაც ვსაუბრობთ მოზარდთან, როდესაც ის „კარებს აჯახუნებს“.

რა არის ეს თინეიჯერული აგრესია?

ეს არ არის ურჩხული, ან სტიგმა. ეს უბრალოდ მოზარდი ადამიანის რეაქციაა გრძნობების, ცვლილებების, ჰორმონების, სიურპრიზებისა და იმედგაცრუებების ჭარბ დოზაზე.
თინეიჯერის აგრესია მჭიდრო ფეხსაცმელს ჰგავს: ის გიჭერთ, რადგან ფეხი გაიზარდა.

რატომ ფეთქდებიან თინეიჯერები?

იმიტომ, რომ სამყარო დიდია, ისინი უფრო ძლიერები გახდნენ და ამ ძალაზე მათი კონტროლი ნულის ტოლია. ჰორმონები ხმაურობენ და ჩასძახებენ: „წადი!“, ტვინი კი ამშვიდებს და ეუბნება: „გაჩერდი!“
მოზარდის გონებამ არ იცის, რა გააკეთოს პირველ რიგში - იბრძოლოს თუ ჩახუტება მოითხოვოს. მათ ასევე აწუხებთ უსამართლობის გაძლიერებული განცდა, რომ მათი არავის ესმის.
გახსოვდეთ, თქვენ მარტო არ ხართ! - ეს არის ასაკი, რომელიც უნდა გადაიტანოთ და არა დაიპყროთ.

თინეიჯერობა და ოჯახი

თუ სახლში ყველა ყვირის, ბავშვი ფიქრობს, რომ ასეც უნდა იყოს. თუ ყველა თავის წყენას დამალავს, ადრე თუ გვიან ეს ემოცია აუცილებლად იფეთქებს, მთავარია არავინ დაადანაშაულოთ.
ყველას აქვს ცუდი დღეები. უბრალოდ დააკვირდით, რამ გამოიწვია თქვენს გულში ეს ყინულები.



იმისთვის, რომ თქვენი და თქვენი თინეიჯერი შვილის ურთიერთობა იყოს მშვიდი და მეგობრული, გირჩევთ:

ნუ აწყობთ აკრძალვებისა და სასჯელების კასკადს მაშინვე; ამის ნაცვლად, ღრმად ჩაისუნთქეთ და დაითვალეთ ხუთამდე, ან თუნდაც ორმოცდაათამდე.

ნუ შეეკითხებით: „რატომ ყვირი ასე ძალიან?“, არამედ უთხარით: „მოდი, შევთანხმდეთ, რა ვქნათ, როცა ყვირილის სურვილი გაგიჩნდება“?

ნუ გადაიტანთ აქცენტს განსჯაზე („შენ ისევ...“, „არასდროს...“ და ა.შ. ოჯახური მანტრების სია). ამის ნაცვლად, ხანდახან გაეხუმრეთ და უთხარით: „მეჩვენება, რომ ქარიშხალი მარსზე გაგაქვს და ჩვენ მაინც გვექნება კატლეტები სადილად“.

ნუ მოგერიდებათ ჩახუტების, მაშინაც კი, თუ თქვენი მოზარდი ღრიალებს.

პატივი ეცით მის ახალ საზღვრებს. მიეცით საშუალება, თავად გააკეთოს არჩევანი - მაშინაც კი, თუ შედეგი გაგაოცებთ.

გაუიზიარეთ თქვენი გრძნობები, უთხარით: „მეც გაბრაზებული ვარ. მოდი, ერთად ვისწავლოთ მშვიდობიანად გასვლა სამყაროში“.

ნუ დადარდიანდებით, თუ ყოველთვის ვერ იქნებით იდეალური მშობელი.

თუ ქარიშხლიანი დღის შემდეგ საღამოს ერთად შეგიძლიათ გუშინდელ ქარიშხლებზე იცინოთ, მაშინ საუკეთესო მშობელი ხართ.

ამ მიდგომებით, მოზარდის აგრესია საუკუნის კატასტროფა კი არა, დიდი ოჯახური მეგობრობისკენ მიმავალი საუკეთესო გზა იქნება. თქვენი შვილი კი ბოლოსდაბოლოს დარწმუნდება, რომ თქვენ ხართ ის, ვისაც შეუძლია ენდოს ნებისმიერ სიტუაციაში და ვისაც შეუძლია უყვარდეს მიზეზების გარეშე.